O książce: rok / Lazar Brontman został nazwany przez współczesnych „królem moskiewskich dziennikarzy” - i tam kryje się ironiczne brzmienie tego nieoficjalnego tytułu było wiele rzeczywistości ukrytej. Brontman przez ćwierć wieku żył i pracował w wirze wydarzeń, nieprzerwanie dostarczając sowieckiemu czytelnikowi artykuły redakcyjne (pseudonim Lew Ogniew). W okresie „rekordowego boomu” lat 30. Brontman, będąc poza służbą i, jak wynika z pamiętników, ze względu na swoją dociekliwą naturę, wszędzie odwiedzał - zajmował się budową pierwszych linii metra, brał udział w słynnym moskiewskim -Rajd samochodowy Karakum-Moskwa, był na wyprawie prowadzonej przez Uszakowa w Arktyce w poszukiwaniu ziem Gillisa i Sannikowa, następnie odwiedził Biegun Północny, dryfował na tej samej krze z Papaninem (a wcześniej brał udział w uratowanie Sedowitów); Był bliskim przyjacielem pilotów testowych TsAGI, Kokkinakiego, Czkałowa i zajmował się eposem stratosferycznym. Przed wojną szefem działu informacyjnego „Prawdy” został L. Brontman. Potem - cztery lata wojny, odzwierciedlone bez upiększeń w pamiętnikach. Wiele ciekawych mało znanych szczegółów na temat najciekawszych znanych wydarzeń. I przez cały ten czas opisy spotkań ze znanymi osobistościami, m.in. ze Stalinem, Kalininem, Mołotowem, Gołowanowem, Wasilijem Stalinem, Czkałowem, Gromowem, Papaninem i wieloma innymi. Dzienniki te są niepublikowanym wcześniej niezwykłym dokumentem epoki..